(od 1946 r. - do 2004 r.) zob. później
|
|
1 maja 2004
Największe z dotychczasowych rozszerzenie Unii Europejskiej. Do wspólnoty jednoczenie przystąpiło dziesięć nowych członków, w tym osiem państw z byłego bloku sowieckiego, wśród nich POLSKA. Skład rozszerzonej Unii: Austria, Cypr (część greckojęzyczna), Czechy, Belgia, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niemcy, Polska, Portugalia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Węgry, Wielka Brytania i Włochy. W ciągu trzech lat mają jeszcze dołączyć Bułgaria i Rumunia. |
16 marca 2004
Strona internetowa Komisji Europejskiej europa.eu rozszerzyła edycję do 20 oficjalnych języków Unii.
10 lutego 2004
Komisja Europejska przedstawiła w Strasburgu projekt budżetu Unii Europejskiej na lata 2007-2013. Nadal największy udział w wydatkach ma wspólna polityka rolna (40%).
1 stycznia 2004
Przewodnictwo Rady Unii Europejskiej objęła Irlandia.
13 grudnia 2003
Podczas spotkania w Brukseli szefów państw i rządów z 25 krajów - członków i wstępujących do Unii Europejskiej - nie uzgodniono wspólnego stanowiska wobec projektu Traktatu konstytucyjnego UE. Postanowiono o kontynuowaniu prac podczas prezydencji irlandzkiej.
4 października 2003
W Rzymie rozpoczęła się pierwsza sesja Konferencji Międzyrządowej, której celem jest osiągnięcie politycznego porozumienia w sprawie ostatecznego kształtu Traktatu konstytucyjnego.
14 września 2003
W Szwecji odbyło się referendum w sprawie przyjęcia wspólnej waluty euro. Większość głosowała przeciwko wprowadzeniu euro w miejsce szwedzkiej korony.
23 lipca 2003
Prezydent RP, Aleksander Kwaśniewski, ratyfikował Traktat Akcesyjny - podstawowy akt prawny regulujący zasady i warunki przystąpienia Polski do Unii Europejskiej.
20-21 czerwca 2003
Obradująca w Salonikach Rada Europejska uznała, że przedstawiony projekt Traktatu konstytucyjnego UE stanowi dobrą podstawę negocjacji w ramach Konferencji Międzyrządowej nt. przyszłości Europy.
9 czerwca 2003
W Polsce odbyło się referendum akcesyjne. W głosowaniu wzięło udział 58,85% uprawnionych obywateli, za przystąpieniem Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej opowiedziało się 77,45% głosujących. Wiążące ustalenia referendum pozwoliły Prezydentowi RP na ratyfikowanie podpisanego w Atenach Traktatu Akcesyjnego.
16 kwietnia 2003
Szefowie rządów z państw będących członkami UE oraz z państw kandydujących podpisali w Atenach Traktat Akcesyjny między UE a Cyprem, Czechami, Estonią, Litwą, Łotwą, Maltą, Polską, Słowacją, Słowenią i Węgrami.
9 kwietnia 2003
Parlament Europejski opowiedział się za przyjęciem do UE Czech, Estonii, Cypru, Litwy, Łotwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji.
12-13 grudnia 2002
Podczas obrad Rady Europejskiej w Kopenhadze zakończone zostały negocjacje akcesyjnych z 10 państwami kandydującymi: Cyprem, Czechami, Estonią, Litwą, Łotwą, Maltą, Polską, Słowacją, Słowenią i Węgrami.
28 października 2002
Valéry Giscard d'Estaing przedstawił projekt Traktatu ustanawiającego konstytucję dla Europy na sesji plenarnej Konwentu do Spraw Przyszłoci Europy.
19 października 2002
W drugim referendum Irlandczycy - jako ostatni - opowiedzieli się za przyjęciem Traktatu Nicejskiego (tzn. za rozszerzeniem UE o dziesięć nowych państw).
23 lipca 2002
Po pięćdziesięciu latach obowiązywania wygasł Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Węgla i Stali (EWWiS).
28 lutego 2002
Zakończył się okres podwójnego obiegu walut. Euro zostało wyłączną walutą w dwunastu państwach członkowskich UE.
26 lutego 2001
Przedstawiciele Rady Europejskiej podpisali Traktat Nicejski, będący rezultatem grudniowych obrad w Nicei. Traktat ten znowelizował Traktat o Unii Europejskiej oraz Traktaty ustanawiające Wspólnoty Europejskie.
1 stycznia 2002
Monety i banknoty euro weszły do obiegu w dwunastu państwach członkowskich: Austrii, Belgii, Finlandii, Francji, Niemczech, Grecji, Irlandii, Włoszech, Luksemburgu, Holandii, Portugalii i Hiszpanii. Swoje waluty narodowe zachowały: Dania, Szwecja i Wielka Brytania.
13 czerwca 2001
Referendum w sprawie Traktatu Nicejskiego w Irlandii zakończyło się wynikiem negatywnym. Ustawodawstwo Irlandii nakłada obowiązek poprzedzenia ratyfikacji ogólnonarodowym referendum. W pozostałych państwach członkowskich UE wiążące są wyniki głosowań w parlamentach.
2 stycznia 2001
Grecja została dwunastym członkiem strefy euro.
7-8 grudnia 2000
Rada Europejska obradowała w Nicei. Konferencja zakończyła się zawarciem porozumienia politycznego związanego z planowanym rozszerzeniem Unii o nowych członków, głównie o państwa z Europy środkowo-wschodniej.
28 września 2000
Dania przeprowadziła referendum w sprawie euro. Większoć głosujących odrzuciła zastąpienie korony duńskiej wspólną walutą europejską.
10-11 grudnia 1999
Rada Europejska podjęła w Helsinkach decyzję o otwarciu negocjacji akcesyjnych z Rumunią, Słowacją, Łotwą, Litwą, Bułgarią i Maltą, a także o uznaniu Turcji za kraj kandydujący.
1 maja 1999
Wszedł w życie Traktat Amsterdamski reformujący Unię Europejską, m.in. zmieniający niektóre postanowienia Traktatu z Maastricht i traktatów założycielskich Wspólnot.
1 lutego 1999
Wszedł w życie Układ Europejski o stowarzyszeniu między Wspólnotami a Słowenią.
1 stycznia 1999
Oficjalnie wprowadzono euro. Austria, Belgia, Finlandia, Francja, Niemcy, Irlandia, Włochy, Luksemburg, Holandia, Portugalia i Hiszpania przyjęły euro jako oficjalną walutę. Obowiązuje ona w rozliczeniach między tymi państwami według sztywnych kursów ich walut narodowych (pozostających w obiegu) do euro.
1 czerwca 1998
Ustanowiono Europejski Bank Centralny.
3 maja 1998
Specjalnie powołana komisja uznała, że 11 państw członkowskich spełnia warunki przyjęcia jednolitej waluty w dniu 1 stycznia 1999 r. Ministrowie oraz członkowie zarządów Banków Centralnych państw członkowskich przyjęli euro jako jednolitą walutę. Jednocześnie zostały ustanowione warunki określenia nieodwołalnych kursów wymiany euro w stosunku do walut narodowych kwalifikujących się państw.
30 marca 1998
Spotkanie ministerialne uruchamiło proces negocjacyjny dla 10 państw kandydujących z Europy Środkowej i Wschodniej wraz z Cyprem.
16 marca 1998
Grecka drachma weszła do mechanizmu kursowego Europejskiego Systemu Walutowego (EMS).
1 lutego 1998
Wszedł w życie Układ Europejski o stowarzyszeniu z Estonią, Łotwą i Litwą.
16 lipca 1997
Komisja Europejska przedstawiła "Agendę 2000 - Unia Europejska Rozszerzona i Silniejsza" oraz opinie dotyczące wniosków 10 krajów środkowoeuropejskich o przyjęcie do UE.
19 grudnia 1996
Dania, Finlandia i Szwecja podpisały układ z Schengen.
10 czerwca 1996
Słowenia złożyła oficjalny wniosek o przyjęcie do Unii Europejskiej.
17 stycznia 1996
Republika Czeska złożyła oficjalny wniosek o przyjęcie do Unii Europejskiej.
15-16 grudnia 1995
Rada Europejska na sesji w Madrycie ustanowiła dzień 29 marca 1996 r. jako datę początkową Konferencji Międzyrządowej i potwierdziła wprowadzenie jednolitej waluty (euro) w dniu 1 stycznia 1999 r.
12 grudnia 1995
Litwa złożyła oficjalny wniosek o przyjęcie do Unii Europejskiej.
27 listopada 1995
Estonia złożyła oficjalny wniosek o przyjęcie do Unii Europejskiej.
27 października 1995
Łotwa złożyła oficjalny wniosek o przyjęcie do Unii Europejskiej.
27 czerwca 1995
Słowacja wystąpiła o przyjęcie do Unii Europejskiej.
22 czerwca 1995
Rumunia wystąpiła o przyjęcie do Unii Europejskiej.
12 czerwca 1995
Europejskie Układy o Stowarzyszeniu zostały podpisane z Estonią, Łotwą i Litwą.
28 kwietnia 1995
Austria podpisała układ z Schengen.
26 marca 1995
Układ z Schengen zaczął obowiązywać w stosunkach między Belgią, Francją, Niemcami, Luksemburgiem, Holandią, Portugalią i Hiszpanią.
20-21 marca 1995
W Paryżu podpisano Pakt Stabilności na rzecz Europy Środkowej i Wschodniej.
1 stycznia 1995
Austria, Finlandia i Szwecja zostały członkami Unii Europejskiej, która odtąd liczyła 15 państw.
28 listopada 1994
W referendum zorganizowanym w Norwegii większoć głosowała przeciwko akcesji do Unii Europejskiej. Poprzednio w referendum 25 wrzenia 1972 r. Norwegowie również odrzucili przystąpienie swojego kraju do Wspólnot Europejskich.
13 listopada 1994
W Szwecji odbyło się referendum, większoć głosowała za przystąpieniem do Unii Europejskiej.
16 października 1994
W Finlandii odbyło się referendum, większoć głosowała za przystąpieniem do Unii Europejskiej.
24-25 czerwca 1994
# Na wyspie Corfu w Grecji podpisany został Akt Przystąpienia Austrii, Szwecji, Finlandii i Norwegii do UE.
# Między Wspólnotami Europejskimi, państwami członkowskimi a Rosją podpisany został nowy układ o partnerstwie i współpracy.
12 czerwca 1994
W Austrii odbyło się referendum, większoć głosujących była za przystąpieniem do Unii Europejskiej.
8 kwietnia 1994
Polska złożyła oficjalny wniosek o przyjęcie do Unii Europejskiej.
31 marca 1994
Węgry złożyły oficjalny wniosek o przyjęcie do Unii Europejskiej.
30 marca 1994
W Brukseli zakończyły się negocjacje akcesyjne z Austrią, Szwecją, Finlandią i Norwegią.
1 stycznia 1994
Rozpoczął się drugi etap Unii Gospodarczej i Walutowej - utworzono Europejski Instytut Walutowy (EMI), wszedł w życie Układ ustanawiający Europejski Obszar Gospodarczy (EEA).
1 listopada 1993
Wszystkie procedury ratyfikacyjne zostały zakończone; Traktat o Unii Europejskiej wszedł w życie.
2 sierpnia 1993
Wielka Brytania ratyfikowała Traktat o Unii Europejskiej.
21-22 czerwca 1993
Rada Europejska zapewniła stowarzyszone kraje Europy Środkowej i Wschodniej, że staną się pełnymi członkami UE, kiedy tylko spełnią wymagane warunki polityczne i ekonomiczne.
18 maja 1993
W drugim referendum obywatele Danii głosowali za przyjęciem Traktatu o Unii Europejskiej.
8 marca 1993
Z Bułgarią został podpisany Układ Europejski w sprawie handlu.
1 lutego 1993
Z Rumunią został podpisany został Układ Europejski w sprawie handlu.
1 stycznia 1993
Jednolity Rynek Europejski wszedł w życie.
18 grudnia 1992
Niemcy ratyfikowały Traktat o Unii Europejskiej.
15 grudnia 1992
Holandia ratyfikowała Traktat o Unii Europejskiej.
11 grudnia 1992
Portugalia ratyfikowała Traktat o Unii Europejskiej.
6 grudnia 1992
W Szwajcarii odbyło się referendum, w którym głosujący opowiedzieli się przeciwko ratyfikacji Układu ustanawiającego Europejski Obszar Gospodarczy.
25 listopada 1992
# Norwegia złożyła oficjalny wniosek o przyjęcie do Wspólnot Europejskich. Był to drugi taki wniosek; pierwszy Norwegia zgłosiła 30 kwietnia 1962 r. aby po negocjacjach 22 stycznia 1972 r. podpisać Traktat akcesyjny, odrzucony nastepnie w referendum 25 wrzenia 1972 r.
# Hiszpania ratyfikowała Traktat o Unii Europejskiej.
4 listopada 1992
Belgia ratyfikowała Traktat o Unii Europejskiej.
26 października 1992
Włochy ratyfikowały Traktat o Unii Europejskiej.
20 września 1992
Francuzi opowiedzieli się w referendum za ratyfikacją Traktatu o Unii Europejskiej.
31 lipca 1992
Grecja ratyfikowała Traktat o Unii Europejskiej.
2 lipca 1992
Luksemburg ratyfikował Traktat o Unii Europejskiej.
18 czerwca 1992
Mieszkańcy Irlandii głosowali za ratyfikacją Traktatu o Unii Europejskiej.
2 czerwca 1992
Duńczycy w referendum głosowali przeciwko ratyfikacji Traktatu o Unii Europejskiej.
20 maja 1992
Szwajcaria złożyła oficjalny wniosek o przyjęcie do Wspólnot Europejskich.
18 marca 1992
Finlandia złożyła oficjalny wniosek o przyjęcie do Wspólnot Europejskich.
7 lutego 1992
W Maastricht ministrowie Spraw Zagranicznych i Finansów państw członkowskich podpisali Traktat o Unii Europejskiej.
16 grudnia 1991
Z Polską, Węgrami i Czechosłowacją zostały podpisane "Układy Europejskie" o stowarzyszeniu między tymi państwami a Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi.
1 lipca 1991
Szwecja złożyła oficjalny wniosek o przyjęcie do Wspólnot Europejskich.
14 kwietnia 1991
W Londynie zainaugurował swoja działalnoć Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju.
27 listopada 1990
Włochy podpisały układ z Schengen.
3 października 1990
Zjednoczenie Niemiec. Dwa miesiące później Rada Europejska przyjęła środki przejściowe uzgodnione w ramach zjednoczenia Niemiec.
16 lipca 1990
Malta złożyła oficjalny wniosek o przyjęcie do Wspólnot Europejskich.
4 lipca 1990
Cypr złożył oficjalny wniosek o przyjęcie do Wspólnot Europejskich.
25-26 czerwca 1990
Obradująca w Dublinie Rada Europejska potwierdziła potrzebę zorganizowania Konferencji Międzyrządowej w sprawie Unii Gospodarczej i Walutowej. Rozpoczął się proces zmierzający do wprowadzenia wspólnej waluty - euro.
19 czerwca 1990
Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg i Niemcy jako pierwsze podpisały Układ z Schengen w sprawie zniesienia kontroli granicznych.
29 maja 1990
W Paryżu podpisano Układ ustanawiający Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju (EBOR), który ma zapewnić wsparcie finansowe krajom Europy Środkowej i Wschodniej.
28 kwietnia 1990
Specjalna sesja Rady Europejskiej odbyła się w Dublinie. Uzgodniono wspólne podejście do zjednoczenia Niemiec oraz stosunków Wspólnot z krajami Europy Środkowej i Wschodniej.
9 listopada 1989
Upadł Mur Berliński. Niemiecka Republika Demokratyczna otworzyła swoje granice. Tereny byłej NRD po zjednoczeniu Niemiec 3 października 1990 r. powiększyły obszar Unii Europejskiej.
19 września 1989
W Warszawie został podpisany układ o handlu oraz współpracy handlowej i gospodarczej między Wspólnotami a Polską.
17 lipca 1989
Austria złożyła oficjalny wniosek o przyjęcie do Wspólnot Europejskich.
29 maja 1986
Finałowa częć IX Symfonii Ludwika van Bethovena ze słowami "Ody do radoci" Friedricha Schillera została ustanowiona hymnem europejskim.
17 i 28 lutego 1986
W Luksemburgu i w Hadze został podpisany Jednolity Akt Europejski zmieniający Traktat Rzymski.
1 stycznia 1986
Hiszpania i Portugalia przystąpiły do Wspólnot Europejskich. Liczba państw-członków powiększyła się do dwunastu.
29 czerwca 1985
Rada Europejska zdecydowała o ustanowieniu 9 maja "Dniem Europy", na pamiątkę ogłoszenia w tym dniu w 1950 r. przez Roberta Schumana planu, będącego fundamentem integracji europejskiej.
1 lutego 1985
Grenlandia opuciła Wspólnoty, jednak pozostała stowarzyszona z nimi jako duńskie terytorium zamorskie. To jedyny w historii taki przypadek; Traktaty Rzymskie nie przewidują bowiem wyłączenia się z obszaru objętego integracją.
14 listopada 1984
Parlament Europejski po raz pierwszy odmówił udzielenia Komisji pokwitowania z wykonania budżetu Wspólnot na rok 1982. Przewodniczącym PE był wówczas Holender Piet Dankert, a szfem Komisji - luksemburski polityk Gaston Thorn.
14 lutego 1984
Po pięciu miesiącach debat projekt Traktatu ustanawiającego Unię Europejską został przyjęty znaczną większocią głosów deputowanych Parlamentu Europejskiego.
17-19 czerwca 1983
W Stuttgarcie szefowie państw lub rządów oraz Ministrowie Spraw Zagranicznych podpisali Uroczystą Deklarację w Sprawie Unii Europejskiej.
23 lutego 1982
W referendum konsultacyjnym Grenlandia, która stała się członkiem Wspólnot Europejskich jako część Danii, głosowała za wycofaniem się ze Wspólnoty.
1 stycznia 1981
Grecja została dziesiątym członkiem Wspólnot Europejskich.
4 kwietnia 1979
Komisja przyjęła memorandum dotyczące przystąpienia Wspólnot Europejskich do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i Podstawowych Wolnoci Obywatelskich.
7-10 czerwca 1979
W dziewięciu krajach należących do Wspólnot Europekjskich odbyły się pierwsze powszechne i bezpośrednie wybory posłów do Parlamentu Europejskiego. Liczbę mandatów do obsadzenia ustalono na 410, kadencję - na 5 lat.
4-5 grudnia 1978
Rada Europejska ustanowiła w Brukseli Europejski System Walutowy (EMS) oparty na europejskiej jednostce walutowej (ecu). System ten wszedł w życie 13 marca 1979 r.
7-8 kwietnia 1978
Na posiedzeniu Rady Europejskiej w Kopenhadze osiągnięto porozumienie w sprawie pierwszych wyborów bezpośrednich do Parlamentu Europejskiego. Dotąd deputowanych do PE desygnowały parlamenty państw członkowskich.
28 lipca 1977
Hiszpania złożyła formalny wniosek o przyjęcie do Wspólnot Europejskich.
28 marca 1977
Portugalia złożyła formalny wniosek o przyjęcie do Wspólnot Europejskich.
12 czerwca 1975
Grecja złożyła formalny wniosek o przystąpienie do Wspólnot Europejskich.
18 marca 1975
Utworzone zostały: Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (ERDF) oraz Komitet Polityki Regionalnej. Przyjęto także europejską jednostkę rozliczeniową (ecu) opartą na złożonym koszyku walut wspólnotowych.
1 stycznia 1974
Weszły w życie układy zawarte między Europejską Wspólnotą Węgla i Stali (EWWiS) a Austrią, Portugalią, Szwajcarią i Szwecją oraz Układ o Wolnym Handlu zawarty między Finlandią a Wspólnotami.
1 stycznia 1973
Dania, Irlandia oraz Wielka Brytania przystąpiły do Wspólnot Europejskich. "Szóstka" powiększyła się do "dziewiątki".
16 października 1972
Wielka Brytania ratyfikowała akt przystąpienia do Wspólnot Europejskich.
2 października 1972
W Danii odbyło się referendum w sprawie przystąpienia do Wspólnot Europejskich. Większość była za akcesją.
25 września 1972
W Norwegii odbyło się referendum w sprawie przystąpienia do Wspólnot Europejskich. Większość była przeciwna akcesji.
10 maja 1972
W Irlandii odbyło się referendum w sprawie przystąpienia do Wspólnot Europejskich. Ogromna większość była za akcesją.
24 kwietnia 1972
Ustanowiono "wąż" walutowy: Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, Niemcy i Włochy zgodziły się ograniczyć zakres różnic kursowych między ich walutami do 2,25%.
22 stycznia 1972
Dania, Irlandia, Norwegia i Wielka Brytania podpisały Traktaty akcesyjne.
30 czerwca 1970
W Luksemburgu otwarto negocjacje z czterema państwami kandydującymi do członkostwa we Wspólnotach Europejskich (Dania, Irlandia, Norwegia oraz Wielka Brytania).
1 lipca 1968
Weszła w życie Unia celna. Zniesiono pozostałe cła w handlu wewnątrzwspólnotowym oraz wprowadzono Wspólną Taryfę Celną, która zastąpiła cła krajowe w handlu z resztą świata.
28-29 stycznia 1966
W Luksemburgu osiągnięto kompromis odstępując w większości przypadków od żelaznej zasady jednomyślnego podejmowania decyzji przez najwyższą instytucję polityczną jaką jest Rada Europejska. Prawo obywatelstwa zyskał system decydowania większością głosów.
8 kwietnia 1965
W Brukseli podpisano Traktat łączący organy wykonawcze trzech Wspólnot (EWWiS, EWG, Euratom) w jedną Komisję, która ma się składać z dziewięciu członków. Traktat ten wszedł w życie 1 lipca 1967 r.
30 lipca 1962
Weszły w życie rozporządzenia ustanawiające Wspólną Politykę Rolną (CAP).
30 kwietnia 1962
Norwegia złożyła oficjalny wniosek o przyjęcie do Wspólnot Europejskich.
10 sierpnia 1961
Dania złożyła oficjalny wniosek o przyjęcie do Wspólnot Europejskich.
9 sierpnia 1961
Wielka Brytania złożyła oficjalny wniosek o przyjęcie do Wspólnot Europejskich.
31 lipca 1961
Irlandia złożyła oficjalny wniosek o przyjęcie do Wspólnot Europejskich.
4 stycznia 1960
W Sztokholmie podpisano konwencję ustanawiającą Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu (EFTA) obejmujące Austrię, Danię, Norwegię, Portugalię, Szwecję, Szwajcarię oraz Wielką Brytanię. Konwencja weszła w życie 3 maja 1960 r.
20 marca 1959
Europejski Bank Inwestycyjny (EIB) udzielił pierwszych pożyczek.
4 grudnia 1958
Wszedł w życie Europejski Układ Walutowy.
3-11 lipca 1958
W Stresa (Włochy) odbyła się konferencja, na której opracowane zostały podstawy Wspólnej Polityki Rolnej (CAP).
19 marca 1958
W Strasburgu ustanowiono Europejskie Zgromadzenie Parlamentarne. Pierwszym przewodniczącym Zgromadzenia został mianowany Robert Schuman.
25 marca 1957
Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, Niemcy i Włochy podpisały w Rzymie traktaty ustanawiające EWG i Euroatom ("Traktaty Rzymskie"). Traktaty te weszły w życie 1 stycznia 1958 r.
6 maja 1956
Paul-Henri Spaak, belgijski Minister Spraw Zagranicznych, przedstawił członkom EWWiS raport dotyczący projektu Traktatów Wspólnotowych przewidujących utworzenie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EWG) oraz Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Euratom).
8 grudnia 1955
Rada Ministrów Rady Europy przyjęła jako swoje godło niebieską flagę z 12 złotymi gwiazdami.
20 października 1954
W Paryżu podpisane zostały umowy w sprawie zmodyfikowanego Traktatu Brukselskiego; powstała Unia Zachodnioeuropejska.
10 lutego 1953
Powstał Wspólny Rynek węgla i rudy żelaza. "Szóstka" zniosła cła oraz ograniczenia ilościowe nałożone na wymienione surowce.
18 kwietnia 1951
Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, Niemcy i Włochy ("szóstka") podpisały Traktat Paryski ustanawiający Europejską Wspólnotę Węgla i Stali (EWWiS). Traktat wszedł w życie 23 lipca 1952 r.
4 listopada 1950
W Rzymie podpisano Europejską Konwencję Praw Człowieka oraz Podstawowych Swobód.
9 maja 1950
Robert Schuman, francuski Minister Spraw Zagranicznych, współpracujący z politykiem i przedsiębiorcą Jeanem Monnetem, zaproponował, aby Francja i Niemcy oraz wszelkie inne kraje europejskie mające taką wolę, połączyły swoje zasoby węgla i stali ("Deklaracja Schumana"). Na tym gruncie powstała Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, która zapoczątkowało rozwijaną do dzisiaj integrację europejską.
28 stycznia 1949
Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg i Wielka Brytania wystąpiły z inicjatywą utworzenia Rady Europy. Kraje te zwróciły się do Danii, Irlandii, Włoch, Norwegii i Szwajcarii z probą o pomoc w przygotowywaniu statutu takiej Rady. Statut został podpisany 5 maja w Londynie; wszedł w życie 3 sierpnia 1949 r.
16 kwietnia 1948
Utworzona została Organizacja Europejskiej Współpracy Ekonomicznej (OEWG) w celu koordynowania Planu Marshalla, ustanowionego w czerwcu 1947 r. w celu dokonania powojennej odbudowy gospodarczej Europy.
17 marca 1948
Belgia, Francja, Luksemburg, Holandia i Wielka Brytania podpisały Traktat Unii Zachodniej (Traktat Brukselski).
1 stycznia 1948
Weszła w życie konwencja celna zawarta między Belgią, Holandią i Luksemburgiem (te trzy kraje tworzą region nazywany Benelux).
19 września 1946
W przemówieniu wygłoszonym na Uniwersytecie w Zurychu Winston Churchill wezwał do utworzenia "czegoś w rodzaju Stanów Zjednoczonych Europy". W następnym roku pod patronatem Churchilla został utworzony Ruch Zjednoczonej Europy, opowiadający się za współpracą międzyrządową a przeciwny organom ponadnarodowym.
REGIOset, 2004.06.16.
